obłażąca farba, poobrywane okiennice, brakujące

Potrzymaj małą, a ja coś przygotuję.
Edward tylko to, co brat zechciał mu powiedzieć.
Il Dottore- jak poinformowano Lizzie w recepcji
po brodzie Laury. - Jest silniejsza, niż ci się zdaje.
swój wizerunek w oczach ukochanego Jacka.
zachciało jej się - dla zabawy - zrobić coś bardzo
w swoich.
postara
słuchawkę. - Już myślałam, że wyszedłeś na
- Nic ci się nie stanie. Zresztą, sama zobaczysz. Najważniejsze – przestań się bać.
- A jeżeli nie uda się? - z drganiem przypuściłam.
Doskonale wiedziała, że coś takiego może się wydarzyć.
- Gdzie Danny?
podopiecznego oraz możliwości i ograniczenia środowiska.

nieważne. Liczy się data, nie godzina.
co za bałagan. – Westchnął i wyczuła jego znużenie. – Zadzwoniła do mnie Lorraine, siostra
Szczęście, że nie pociągnęła cię za sobą. Nie pojmuję tego. Śledzi cię i znika. I dlaczego tak
pchnął ją na pień drzewa i kochał się z nią tam, w cieniu.
Wlała resztkę drinka z shakera do szklanki i wypiła łyk w drodze do łazienki. Stając w
dowód wyjęła szkła kontaktowe z oczu, które nagle stały się niebieskie, i protezę z ust.
żółtym. Bentz mełł w ustach przekleństwa, a pańcia z furgonetki paplała coś radośnie do
Porywaczka machnęła ręką, jakby chciała opędzić się od tej myśli, która wyraźnie
– Owszem, zginęła. Nie potrzebujemy DNA, żeby to wiedzieć. Jej samochód. Jej zwłoki
bliźniaczką.
– Nie ma sprawy – mruknęła. – Chętnie zachowam dystans.
– Posłuchaj uważnie: powiesz mi kto, co, gdzie, jak i kiedy i wszystko, co o wiesz, o tym
zatrzymał się przy przystanku.
Prawie go nie słyszała, hałas lotniska zagłuszał rozmowę: komunikaty, zgrzyt wózków
możesz się pohamować. Poczuła, że po policzku spływa jej łza, i otarła ją gniewnym ruchem.